Volgens homeopaten wordt de werking van een homeopatisch medicijn aangegeven door een verdunningsfactor. Hun theorie is dat als een stof verder verdunt wordt, de werking er van toeneemt. De verdunningsfactor van een homeopatisch medicijn wordt aangegeven door een cijfer en letter. De letter is meestal een X of een D en geeft aan dat het medicijn een aantal factoren van 10 is verdund. Bij een C gaat het om factoren 100. Zo geeft bijvoorbeeld 6 X aan dat het medicijn 1.000.000 keer is verdund. Verdunningen van typische homeopatische medicijnen liggen tussen de 6 X en 30 X. Stel dat je literfles homeopatisch medicijn hebt met een verdunningsfactor van 30 X. Neem aan dat water als verdunningsmiddel is gebruikt en dat het molecuul werkende stof ongeveer even groot is als het watermolecuul (kleiner is bijna onwaarschijnlijk, omdat water een van de kleinste moleculen is). Hoeveel moleculen van de werkende stof zitten er dan in die fles? En hoeveel liter medicijn zou je nodig hebben om tenminste een molecuul van de werkende stof te hebben?

Allereerst is het belangrijk om uit te rekenen hoeveel watermoleculen er in een liter = 1000 g gaan. Dat kan je doen met behulp van het getal van Avogadro, die zegt dat er in een mol stof 6,02 * 10^23 moleculen gaan.

Een mol water (H2O) weegt (16+1+1) = 18 gram, dat wil zeggen dat 6,02 * 10^23 moleculen water 18 gram is. Een kilo = liter water bestaat dus uit 6,02 * 10^23 / 0,018 = 3,34 * 10^25 moleculen.

Als het molecuul werkzame stof ongeveer even groot als het watermolecuul is betekent een verdunningsfactor van 30 X dat voor ieder molecuul werkzame stof er 10^30 moleculen water moeten zijn. Dat is dus veel meer dan in een liter water zitten! Er zit dus waarschijnlijk niet eens een molecuul van de werkzame stof in het water.

Als je er zeker van wilt zijn dat er tenminste een molecuul van de werkzame over hebt, heb je 10^30 moleculen water nodig, dat is 18 * 10^30 / (6,02 * 10^23) = 3,0 * 10^7 gram = 30.000 liter!

Verdunningsfactoren boven de 25 X zijn dus zeker kwakzalverij!